Właściciel „niezabudowanej nieruchomości warszawskiej” który uzyskał użytkowanie wieczyste na podstawie art. 7 Dekretu i wystąpił z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, uzyskując prawo użytkowania wieczystego albo udział w tym prawie po dniu 13 października 2005 r. rozporządzając prawem własności takiej nieruchomości musi liczyć się z ograniczeniami wynikającymi z ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Na podstawie bowiem ustawy o gospodarce nieruchomościami (art. 109 ust. 1 pkt 1) Gminie przysługuje ustawowe prawo pierwokupu w przypadku sprzedaży niezabudowanej nieruchomości nabytej uprzednio przez sprzedawcę od Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego.
Powyższe stanowisko zostało wyraźnie potwierdzone w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 06 marca 2015 r. (sygn. akt 111/14) gdzie wywiedziono, iż „Gminie przysługuje prawo pierwokupu na podstawie art. 109 ust. 1 punkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.) w przypadku sprzedaży niezabudowanej nieruchomości nabytej w drodze decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przyznanego na podstawie art. 7 ust. 1, 2, 3 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279 ze zm.), w prawo własności nieruchomości.”
r.pr. Dariusz Śmiłek